
origineel 9 juli 2020
In 1999 werd ik voor t eerst ondernemer, in 2003 begon ik met lesgeven, in 2006 met schrijven onder pseudoniem, in 2017 met schrijven onder mijn echte naam.
In 2020 ben ik met alle vier gestopt.
Tenminste, in de vorm die het t grootste deel van de tijd gehad had.
Ook vandaag zal mijn werkdag weer in het teken staan van Het Grote Plaatje.
Waar heb ik nog niet voldoende helderheid?
Hoe krijg ik dit visueel helder?
En wat moet er dan weg?
Wat staat er – zoals ze bij Lingo zeiden – NIET op de kaart?
Om te bereiken wat je wil, moet je zowel helder hebben wat je wil, als bewust afscheid nemen van alles wat daarmee in conflict is.
Binnen 7 maanden stoppen met lesgeven, je onderneming, en schrijven?
Woohaa.
Er zijn mensen voor minder in een existentiele crisis beland.
Vandaag gaat de les over teruggaan naar het moment dat je (nog) helderheid had. Dat je waarschijnlijk gewoon je neus achterna liep zonder duidelijk plan of doel.
Maar nieuwsgierig.
Gulzig.
Waarschijnlijk omdat je niet anders kon, en je nooit had afgevraagd of t Goed of Slecht was.
Yoga uit begin deze eeuw staat voor mij voor een zekere puurheid, een tijd waarin ik nog heel erg duidelijk had wat yoga voor mij betekende.
Een pre-internet tijd waarin mijn inspiratie beperkt was tot Yoga Journals die ik in de kiosk kocht. Boeken van de bieb.
Een tijd waardoor, als je terugkijkt, het zo duidelijk is, dat het plezier van dingen, en het heldere plaatje dat je ervan had, alleen maar kon bestaan bij de gratie van dat er niet teveel op je af kwam.
Je beeld van yoga of van je leven, stond niet onder constante druk van je timeline en andere media.
Waar zou je helderheid over willen?
Wat zou je kunnen doen om die helderheid te krijgen?
En wat om haar te houden?
Deze column is geschreven voor yoga voor vrienden
Ik heb geen yogapraktijk meer.
Ik heb geen yogapraktijk meer.
———
Suzanne Beenackers Curated is actueel en eerder gepubliceerd materiaal dat niet meer online staat.
De subscribe button staat op de pagina, waarschijnlijk rechtsboven.