6 februari, 2017

Het begon allemaal toen iemand me vertelde dat ze niet gereanimeerd wilde worden als de narcose verkeerd uitviel.
En waarom.
Wat is er mooier dan pijnloos, stress-vrij, en per ongeluk het leven te mogen verlaten?
En waarom zou je, als t lot het beschikt dat jij deze droomreis krijgt, jezelf weer tot leven laten wekken om vervolgens 30 jaar later aan een gruwelijk ziekbed te sterven?

Dat is alsof je een first class ticket afslaat, terwijl je weet dat tegen de tijd dat jij eindelijk vertrekt er waarschijnlijk alleen nog plek is in het ruim.

Of je het eens bent met deze gedachte hangt waarschijnlijk af van drie dingen.

1. of je kinderen hebt
   Meestal willen ouders tegen iedere prijs zo lang mogelijk blijven leven om voor hun kinderen te zorgen, en er voor ze te zijn.
   Als je je daar in herkent, zullen 2 en 3 er niet zoveel toe doen.
2. de waarde die je hecht aan genot. Het zogenaamde first class gevoel.
   In mijn hersenen zit op de plek waar mijn vermogen pijn te verdragen had moeten zitten een hele grote zak met friet met Belgische mayonaise.
   Maar misschien dat jij best kunt leven met wat minder genot, dus dan zul je waarschijnlijk ook niet begrijpen dat iemand zoveel waarde hecht aan de vervoersmethode als het einddoel het ware probleem is.
   Dat brengt me bij drie;
3. of je gelooft in leven na de dood
   Als je gelooft in het mysterie, in reïncarnatie of in de hemel – of zelfs als je níet gelooft in leven na de dood, maar daar verder niet zo n probleem van maakt – dan zul je sneller voor de dood kiezen, dan als je een OMG DAARNA KOMT ER ECHT NIKS EN DAT IS ECHT HET EINDE ENZOVOORTS fittie krijgt op het moment dat de dood ter sprake komt.
   Ik geloof én in het mysterie, én reïncarnatie én in leven na de dood, én in hierna komt er niks maar ik red me wel.
   Dus voor mij ligt die boel echt een beetje anders.

Als jij ook zo goedgelovig bent, en nogal gehecht bent aan de geneugten van het vleesch en des levens, dan gefeliciteerd!
Je hebt namelijk de unieke predispositie dat je je nooit, ever, meer hoeft bezig te houden met je eigen sterfelijkheid in de zin van ziektes die je op tijd op gaat sporen, screenings waar je naar toe gaat, enzovoorts enzovoorts.

Wat ik om me heen zie wordt het grootste gedeelte van het bezig zijn met ziekte niet veroorzaakt door direct fysiek lijden (ik ga wel gewoon voor een nieuwe heup als de oude versleten is hoor!) maar direct door angst voor de dood.
En dokters, en screenings, en hele genezingsprogramma’s die ons willen helpen door te diagnosticeren waar we zo bang voor zijn, te screenen of we aanleg hebben voor dat waar we zo bang voor zijn, of we de eerste tekenen al vertonen voor waar we zo bang voor zijn.
Zelfs in puike gezondheid met plenty energy, mag je er wel een scannetje tegenaan gooien want wie weet.

Waarmee in elk geval één ding wordt bereikt; ze maken de angst in eerste instantie alleen maar erger.
Met als je geluk hebt een apotheose als je niets ergs blijkt te hebben.
Maar de volgende keer dat je weer bang wordt? Ga je weer het hele riedeltje door.

Dat is voor mij persoonlijk – maar zoals ik zei ik scoor drie van de drie op de punten hierboven  – geen werkbaar scenario.
Bovendien heb ik iets veel beters, wat voor mij veel krachtiger werkt.

Iedere keer als ik me zorgen maak over vage klachten, of me mee laat sleuren door de media, dan ga ik er altijd eerst in mee want ik ben erg gevoelig voor angst.
En dan stop ik, kijk de dood recht in de ogen, koester mijn lichaam ongeacht of t nu ziek blijkt te zijn of niet, en denk; 
“Het komt wel goed.”

Of ik nou voor behandeling kan kiezen of daarvan afzie.
Of ik nou dood ga aan verwaarloosde kanker, een hartaanval, een hersenbloeding, een verkeersongeval.
Het is goed, ik zie wel hoe het loopt.

Het moment dat ik mijn eigen sterfelijkheid recht in de ogen kijk, is het moment dat alle zorgen van me afvallen.

En dat voelt zo geweldig, alsof ik nu al op een grote roze wolk ergens in de hemel drijf.

Come join me?

———
Facebook Suzanne Beenackers Schrijver
@SLBeenackers op Twitter

Suzanne Beenackers Curated is actueel en eerder gepubliceerd materiaal dat niet meer online staat.  
De subscribe button staat op de pagina, waarschijnlijk rechtsboven.