23 februari, 2017 

Het zou het mooiste zijn als ik zei dat ik op Aswoensdag 2007 het boek De Witte Tijgerin had gekocht (en had gedateerd), en dat ik voor Pasen mijn eerste minnaar had. Dat is niet zo. Het werd mei. Maar al met al toch nog binnen drie maanden.
Want ik had het wel gedateerd.

De overeenkomst tussen Marina Abramovic en mij, is dat we ons allebei beseffen dat een goed seksleven niet aan komt waaien. Dat je heus niet, terwijl je jezelf gepassioneerd over de kop werkt, ineens oog in oog staat met een Abercrombie model die diep in je ogen kijkt terwijl hij net de details van het baarmoederlijk orgasme uitlegt. 
Doesn’t work that way. 

Net als verliefd worden is het vinden van een goede seksuele partner iets waar je open voor moet staan. In het geval van de vrouw uiteraard vrij plastisch, maar het geldt voor mannen en vrouwen.
Je moet zelf de beslissing hebben genomen dat jij dat avontuur aangaat, inclusief de kans gekwetst te worden of een inschattingsfout maakt en er zoals ze dat in Groningen zeggen:
“Heel wat achter weg komt.”

Want de kans dat je seksleven ineens zonder aanwijsbare reden in een vogelvlucht terecht komt, is net zo onwaarschijnlijk als de kans dat er een sporttas vol contant geld op je stoep staat, met een lief briefje van God erbij.

Ik schrijf het vanuit het oogpunt van een single, omdat Marina en ik dat zijn, maar ook als je een relatie hebt weet je waarschijnlijk dat wat vanzelf gaat is dat t uitblust.
Dat gaat vanzelf.
Al het andere is mensenwerk.

Ik ben Marina’s fascinerende documentaire The Artist is Present opnieuw aan het kijken op de NPO. Haar werkethos en uithoudingsvermogen zijn fenomenaal. Eén keer raden wat me inspireerde om ineens dagelijks YouTube video’s te posten? Maar ook voor mijn schrijven was ik grenzeloos. Minimaal twee inmiddels losbandige schrijvers heb ik horen zeggen dat ze juist als kluizenaars leefden toen ze hun debuut schreven.
Wat verklaart waarom zij beroemd zijn, en ik niet.
Maar wel een beter seksleven heb.

Wie zichzelf verliest in zijn werk, weet dat hij zijn seksleven op de tweede plaats komt.

Woensdag is het weer Aswoensdag, dat is het begin van de Katholieke Vasten. Tot Pasen eten de Katholieken dan minder, en op zondag mogen ze iets losser. Ik geloof één snoepje uit de trommel.
t Is dus niet zo dat je op zondag helemaal los mag.

Anyway, dat zijn veertig dagen en zes zondagen waarin ze minder eten, en geen suiker eten en niet drinken. Maar je kunt ook op je eigen manier Vasten, bijvoorbeeld door geen tv te kijken of geen social media te gebruiken.

Of door je veertig dagen helemaal te richten op het vinden van je nieuwe geliefde.

Hoewel je dat dus wel tot mei de kans moet geven dan.

———

Facebook Suzanne Beenackers Schrijver

@SLBeenackers op Twitter

Suzanne Beenackers Curated is actueel en eerder gepubliceerd materiaal dat niet meer online staat.   De subscribe button staat op de pagina, waarschijnlijk rechtsboven.