16 juni, 2020Ik weet zeker dat ik fan geworden ben van Bon Jovi, door Curry & Van Inkel.
Dat is nogal een boute uitspraak want in december 1986 werd Bon Jovi 24 uur per dag gedraaid op radio 3, maar toch weet ik zeker dat het You Give Love a Bad Name en Livin’ on A Prayer in combinatie met de vrijdagavond radioshow van Adam Curry en Jeroen van Inkel is geweest, waardoor die zaak voor 1 januari 1987 was beklonken.
Ik denk dat het kwam doordat het een moderne show was:
Het had enerzijds het jonge honderige dat van oudsher aan Radio Veronica kleefde, dat lange tijd een piratenzender was geweest en vanaf een schip uitzond.
Het had enerzijds het jonge honderige dat van oudsher aan Radio Veronica kleefde, dat lange tijd een piratenzender was geweest en vanaf een schip uitzond.
Later werden ze legit en gaven ze een lekker dikke televisiegids uit, full-color, die voor meisjes van 14 een soort poort naar een nieuw universum vertegenwoordigde.
Wij hadden overigens thuis de VPRO gids, maar dit terzijde.
Maar enerzijds had omroep Veronica, van wie Curry en van Inkel was, dus al dat jonge honden imago.
En daarnaast was het qua techniek zijn tijd ver vooruit.
Dat is volgens mij pas na 2010 echt goed geanalyseerd, dat de basis van Curry en van Inkel een Amerikaanse manier van radio maken was, waar ook speciale apparatuur voor nodig was, die in Europa nog niet eens te koop was toen.
Naast de moderne, Amerikaanse aanpak, die natuurlijk beter met Bon Jovi resoneert dan pak m beet, de gemiddelde AVRO/TROS show, gaf ook host Adam Curry iedere Amerikaanse artiest nog een flinke lik stars and stripes erbij, door de namen op z’n Amerikaans uit te spreken.
In die tijd was hij de enige die dat kon of deed. Curry was in Amerika opgegroeid.
Muhdonnah.
Vèn Hélen.
En natuurlijk:
Bahn Djovi.
Dus al was Bahn Djovi december 1986 zelfs bij AVRO/TROS te horen:
Dat was niet waar het een blijvende indruk op me maakte.
Dat was niet waar het een blijvende indruk op me maakte.
Dat was op vrijdagavond tussen 19.00 en 22.00
You Give Love a Bad Name en Livin on a Prayer, stonden beide in de Top 40 vanaf december 1986. Gevolgd door Wanted Dead or Alive in mei 1987. Zeg maar net op het moment dat je dacht dat je van Bon Jovi af was.
De introductie van Bon Jovi in Nederland was dus een geavanceerde two-puncher, met in mei nog een klap na.
Niemand kon nog onder Bon Jovi uit.
En toch weet ik zeker dat dé blijvende “mark”, de kentering, en eigenlijk een Ontwaken waar menig yogi jaren voor op een berg moet zitten;
Dat die pas is gekomen toen ik hun bijbehorende album Slippery When Wet kreeg, in 1987.
Toen ik in 2018 voor het eerst weer naar Slippery ging luisteren, en ik de intro van Let It Rock hoorde – wat overigens pas decennia later duidelijk werd dat dit niet zozeer de intro van Let it Rock was maar een apart Bon Jovi nummer is, dat Pink Flamingos heet – toen was ik verbaasd over hoeveel seks David Bryan in Let it Rock (Pink Flamingos dus) uit een keyboard had weten te rammelen.
Luister hier naar Let it Rock op YouTube:
DAT was het moment dat Bon Jovi binnenkwam en nooit meer wegging.
Of ja, ze gingen wel weg, maar dat is een verhaal voor een andere keer.
Het had in elk geval niks met hen te maken.
Vandaag ben ik voor het eerst weer begonnen met yoga doen.
In het donker, met de cd die met Let it Rock zoveel impact maakte; Slippery When Wet
Het was heerlijk om yoga te doen, ik kan niet anders zeggen.
En of dit de eerste van de two-puncher was, de derde knock-out, of dat het vandaag al Pink Flamingo time was, en ik nu al solid zit voor de komende 33 jaar?
Wie zal het zeggen.
Wie zal het zeggen.
Net als het geheim van Curry en van Inkel, Bon Jovi, en Let it Rock,
zal ik dat waarschijnlijk pas over tientallen jaren kunnen duiden.
zal ik dat waarschijnlijk pas over tientallen jaren kunnen duiden.
———
Facebook Suzanne Beenackers Schrijver
Suzanne Beenackers Curated is actueel en eerder gepubliceerd materiaal dat niet meer online staat.
De subscribe button staat op de pagina, waarschijnlijk rechtsboven.
Suzanne Beenackers Curated 